Przejawy instrumentalizacji religii w polskiej polityce

FRAGMENT: Zacząć przyjdzie od konstatacji, iż instrumentalizacja rozumiana jako pewien typ podejścia do religii w swym najszerszym, a równocześnie niejako najgłębszym znaczeniu, „jest właściwa większości ludzi, a głębiej rzecz ujmując każdemu człowiekowi ze względu na jego naturę”. Może być związana tak z próbą „przykrawania” orędzia chrześcijańskiego do swoich własnych potrzeb czy oczekiwań, jak i wykorzystywaniem go lub instytucji Kościoła do celów zupełnie niereligijnych. Analizowana tutaj problematyka jest zatem częścią dużo szerszego problemu. Uświadomienie sobie tego faktu pozwala zauważyć, iż również instrumentalizacja religii w polityce nie zawsze musi być związana z „cynicznym” wykorzystywaniem religii (choć, oczywiście, tak dziać się może), a po prostu przekroczeniem pewnej granicy, oddzielającej właściwy i niewłaściwy sposób obecności religii w przestrzeni politycznej.